با انجام آزمایشهای غربالگری سه ماهه اول و دوم بارداری احتمال تعدادی از بیماریهای کروموزومی و ارثی جنین مشخص میشود. در مرحله بعد با انجام آزمایشهای تشخیصی مثل آمنیوسنتز به طور قطعی میتوان وجود این بیماریها را در مورد جنین مشخص کرد.
همانطور که میدانید همه ناهنجاریهای کروموزومی مثل هم نیستند. مثلا اغلب کودکان دچار سندروم داون یا نقص لوله عصبی خفیف تا متوسط به طور نرمال به دنیا آمده و زندگی تقریبا عادی (البته توام با کم توانی فیزیکی و ذهنی) دارند.
بعضی از ناهنجاریهای دیگر یا باعث از دست رفتن بچه میشوند یا احتمال زنده ماندن او کم خواهد بود. مثلا نیمی از کودکان مبتلا به آنانسفالی در زمان زایمان از دست میروند و نیم دیگر هم چند ساعت تا چند روز بعد از زایمان میمیرند. تریزومی 13 و تریزومی 18 اغلب باعث تولد نوزاد با طول عمر کم میشود. نود درصد کودکان مبتلا به هر کدام از این بیماریها معمولا به یک سالگی نمیرسند و در اثر بیماری و درمانهای پزشکی در زندگی خود رنج زیادی را تحمل میکنند.
ختم بارداری با مداخله پزشکی
وقتی که در غربالگری بارداری و آزمایشهای تشخیصی بیماری جنین مشخص میشود والدین با تصمیم دشوار ادامه دادن یا ندادن بارداری مواجه میشوند. ضمن اینکه اگر در حالت نادر، ادامه دادن بارداری ریسک جدی برای زندگی مادر داشته باشد باز هم نیازمند تصمیم گیری والدین است. لازم به ذکر است که قوانین مربوط به ختم حاملگی در کشورهای مختلف متفاوت است.
والدین میتوانند ختم حاملگی را انتخاب کنند یا اجازه دهند روند بارداری تعیین کننده باشد. همه والدینی که فرزند خود را به صورت ختم حاملگی یا سقط از دست میدهند برای فرزند خود سوگواری میکنند و این کاملا طبیعی است.
بعد عاطفی و قانونی ختم حاملگی
ختم حاملگی به هر صورت که باشد مسالهای عاطفی است. از نظر بعضی، هر نوع سقط عمدی گناه بوده و به شرایط بارداری ارتباط ندارد. ممکن است گروههای اجتماعی هم مخالف ختم حاملگی از طریق مداخله پزشکی باشند. در هر صورت، تصمیم به ختم بارداری تصمیم سادهای نبوده و نیازمند بررسی و تصمیمگیری نهایی توسط والدین است.
در حال حاضر در کشور ما ختم حاملگی با تایید پزشک و طی مراحل قانونی و در شرایط خاص، قانونی است. قوانین ختم حاملگی در کشورهای دیگر ممکن است با ایران متفاوت باشد.
علتهای ختم حاملگی
تصمیم والدین برای ختم حاملگی به عوامل زیادی بستگی دارد. ممکن است در شرایطی که بیماری برای جنین خطر جانی ندارد والدین بخواهند بارداری را ادامه دهند. گاهی به دلیل رنجی که ممکن است کودک در آینده متحمل شود والدین ختم حاملگی را انتخاب میکنند. مثلا تریزومی 18 میتواند باعث مسائل حاد برای کودک و دوره عمر کوتاه او شود.
ممکن است علت ختم حاملگی دغدغههایی است که برای مادر وجود دارد. ممکن است او نتواند چند ماه دیگر بارداری و از دست رفتن محتمل فرزند خود را تحمل کند و بخواهد زودتر وارد مرحله سوگواری و احیاء بعد از آن شود.
در حالتهای خاص ادامه دادن بارداری برای مادر خطر جانی دارد. مثلا در حالت نادر بارداری دوقلویی که یک جنین سالم و یکی دیگر مول هیداتیدیفرم (hydatidiform mole) است مادر با 60 درصد احتمال در معرض خطر بیماری تروفوبلاستیک بارداری در انتهای حاملگی قرار میگیرد.
تصمیمگیری در مورد ختم حاملگی از طریق پزشکی
در حالتی که بیماری جنین برای او خطر جانی ندارد مثل سندروم داون والدین باید بپذیرند فرزند آنها در ادامه زندگی نیازهای خاصی خواهد داشت. ممکن است اجازه دهند بارداری با روند خودش پیش برود و هر اتفاقی که افتاد آنرا بپذیرند.
در هر صورت تصمیم گیری در مورد ادامه بارداری یا ختم بارداری در حالتی که بارداری در معرض خطر است (در محدوده قوانین) کاملا شخصی و بر عهده والدین است. ختم بارداری از سه ماهه دوم به بعد معمولا نیازمند کورتاژ است.
بیشتر بدانید:
ثبت ديدگاه