سرویسیت به معنای التهاب سرویکس (بخش پایینی دهانه رحم ) است. سرویسیت یک عارضه رایج است که در اثر عفونت، ناراحتی شیمیایی یا فیزیکی و آلرژی ایجاد می‌شود. یافتن علت سرویسیت اهمیت زیادی دارد. اگر عفونت عامل بیماری باشد، ممکن است از سرویکس فراتر رفته و در رحم، لوله های فالوپ، و در لگن و شکم پخش شده و خطر جانی به همراه داشته باشد.
از عوارض مهم دیگر ناشی از آن می‌توان نازایی را نام برد. اگر باردار باشید ممکن است بیماری به جنین آسیب برساند. در ادامه در مورد علائم، علت‌ها، عوامل ریسک، آزمایش‌ها، تشخیص و درمان سرویسیت صحبت شده است.
سرویسیت چیست؟
سرویتیت به معنای التهاب سرویکس است که ممکن است به دلایل زیر به وجود بیاید:
- زخم؛
- عفونت؛
- جراحت وارده به سلول‌های سطح سرویکس.
این بافت‌های زخمی یا دچار عفونت ممکن است قرمز، متورم یا چرکین شوند. وقتی که این بافت‌ها لمس شود به آسانی خونریزی می‌کنند.
عامل ایجاد سرویسیت چیست؟
موارد حاد ورم به دلیل عفونتی ایجاد می‌شود که از طریق رابطه جنسی منتقل شده است. بیماری‌های آمیزشی عامل سرویتیت عبارتند از:
- سوزاک؛
- کلامیدیا؛
- تبخال تناسلی؛
- تریکومونیازیس؛
- مایکوپلاسما.
اما بعضی از زنانی که به سرویسیت مبتلا هستند علائم عفونت را ندارند. سایر عامل‌های التهاب سرویکس عبارتند از:
- آلرژی به مواد شیمیایی اسپرم کش، دوش واژینال، یا جنس لاتکس کاندوم؛
- آسیب یا زخم ناشی از تامپون، پساری یا وسایل جلوگیری از بارداری مثل دیافراگم ضد بارداری؛
- دم تعادل باکتریایی که در این حالت باکتری‌های مفید واژن توسط باکتری‌های غیر سالم و مضر احاطه شده‌اند؛
- عدم تعادل هورمونی، داشتن استروژن پایین، یا پروژسترون بالا که باعث می‌شود بدن نتواند بافت سالم سرویکس را حفظ نماید؛
- سرطان یا مداوای سرطان و به ندرت پرتو درمانی، سرطان می‌تواند موجب تغییراتی در سرویکس شود که با سرویسیت همخوانی دارند.
علائم سرویسیت
بسیاری از خانم‌هایی که به سرویسیت مبتلا هستند هیچ علامت خاصی نمی‌بینند. این بیماری معمولا از طریق معاینه یا آزمایش روتین تشخیص داده می‌شود.
علائم سرویسیت در صورتی که وجود داشته باشد شامل موارد زیر است:
- ترشحات خاکستری یا زرد کمرنگ واژن؛
- خونریزی غیر نرمال واژینال مثل خونریزی بعد از رابطه جنسی یا بین پریود؛
- درد در زمان رابطه جنسی؛
- مشکل در ادرار کردن و ادرار توام با درد و ناراحتی؛
- درد شکمی یا لگنی یا در موارد نادر تب.
فاکتورهای ریسک سرویسیت
خطر سرویسیت برای شما بیشتر است اگر:
بدون استفاده از کاندوم رابطه جنسی داشته باشید؛
قبلا سرویسیت داشته‌اید.
تشخیص سرویسیت
اگر پزشک نسبت به سرویسیت تردید داشته باشد ممکن است معاینه لگنی انجام دهد. او با این کار بهتر می‌تواند وضعیت سرویکی را بررسی کند. همچنین ممکن است ترشحات واژن را بررسی کرده یا ببیند در اثر این اقدام خونریزی واژن چگونه است. پزشک احتمالا از شما سوالاتی در مورد سابقه رابطه جنسی‌تان می‌پرسد. او باید اطلاعاتی مورد رابطه جنسی (با کاندوم یا بدون کاندوم) و روش جلوگیری مورد استفاده، کسب کند.
همچنین اگر باردار باشید یا پزشک فکر می‌کند ریسک بیماری‌های آمیزشی برای شما زیاد است حتی اگر علائم سرویسیت را نداشته باشید او یک معاینه روتین انجام خواهد داد تا به دنبال علائم بیماری بگردد.
آزمایش سرویسیت
پزشک با سواب سرویکس دنبال ترشحات، ورم، حساس شدگی، یا خونریزی می‌گردد. او ممکن است مایع واژن را برای بررسی وجود باکتری یا ویروس تست کند.
درمان سرویسیت
اگر عامل بیماری عفونت ناشی از بیماری آمیزشی نباشد شاید نیازی به درمان نباشد.
اگر پزشک نسبت به عفونت شک داشته باشد هدف اصلی از بین بردن عفونت است تا جلوی گسترش عفونت به رحم و لوله های فالوپ و اگر باردار باشید نفوذ آن به بدن جنین گرفته شود. بسته به اینکه چه ارگانیسمی عامل عفونت است هر کدام از داروهای زیر ممکن است تجویز شود:
- آنتی بیوتیک
- داروهای ضد قارچ؛
- داروهای ضد ویروسی.
در برخی از موارد، پزشک از شما می‌خواهد برای جلوگیری از عفونت مجدد، همسر شما نیز تحت درمان قرار بگیرد. تا زمان پایان مداوای شما و همسرتان، نباید رابطه جنسی داشته باشید.
اگر HIV مثبت باشید درمان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. دلیل این موضوع آن است که سرویسیت میزان ویروسی که از سرویکس گسترش پیدا می‌کند را افزایش داده و این موضوع احتمال عفونت شریک جنسی را افزایش می‌دهد. همچنین سرویسیت احتمال ابتلا به HIV از یک شریک جنسی مبتلا به HIV را افزایش می‌دهد.
اگر با وجود درمان علائم سرویسیت هنوز در بدن شما وجود دارد باید مجددا به پزشک مراجعه نمایید. درمان‌های بدون دارو مثل دوش واژینال در این مورد کاربرد ندارد و اصلا توصیه نمی‌شود.
پیشگیری از سرویسیت
با انجام اقدامات زیر می‌توانید ریسک ابتلا به التهاب سرویکس را تا حدود زیادی کاهش دهید:
- حتما از همسر خود بخواهید از کاندوم استفاده نماید؛
- از داشتن رابطه جنسی با همسر خود در زمانی که دچار التهاب دستگاه تناسلی است خودداری نمایید؛
- اگر تحت درمان بیماری‌های آمیزشی هستید از پزشک خود بخواهید در صورت نیاز همسر شما را نیز تحت درمان قرار دهد؛
- از محصولات بهداشتی بانوان استفاده نکنید چون احتمال آسیب به واژن و سرویکس را افزایش می‌دهد؛
- اگر به دیابت مبتلا هستید سعی کنید قند خون را تحت کنترل نگهدارید.
بیشتر بدانید:
ثبت ديدگاه