آیا پوشیدن کفش پاشنه بلند در بارداری مجاز است یا میتواند سلامت مادر و جنین را به خطر بیندازد؟ اگر به پوشیدن کفشهای پاشنه بلند عادت دارید شاید کنار گذاشتن آن کمی برای شما مشکل باشد. بعضی از خانمها ترجیح میدهند کل دوران 9 ماهه بارداری، کفشهای پاشنه بلند خود را بپوشند اما پزشکان به شدت با آن مخالف هستند.
دلایل موجهی برای ممنوعیت کفش پاشنه بلند در بارداری وجود دارد. شما باید در دوران باردای به پاهای خود کمی استراحت بدهید. علاوه بر آنکه کفش پاشنه بلند در بارداری باعث ناراحتی پاهای شما میشود خطراتی نیز برای جنین به همراه دارد.
خطرات و معایب پوشیدن کفش پاشنه بلند در بارداری
گرفتگی عضلات ساق پا
وقتی که مدت طولانی کفش پاشنه بلند بپوشید عضلات نرمه ساق پا تحت فشار قرار گرفته و دچار انقباض میشوند. نتیجه این اتفاق، گرفتگی عضلات پا است که در دوران بارداری تشدید میشود.
کمردرد
کفش پاشنه بلند باعث میشود عضلات لگن به سمت جلو خم شده و انحنای باسن بیشتر شود. با افزایش وزن در بارداری، فشار زیادی به جلوی بدن وارد شده و تغییر وضعیت بدن به دلیل کفش پاشنه بلند، باعث درد میشود. ضمنا رباطهای پایین کمر و پاها در دوران بارداری شل میشود.
کفش پاشنه بلند باعث میشود فشار وارده به مفاصل لگن و کمر بیشتر شود. در نتیجه در اطراف مفاصل و رباطهای پایین کمر و لگن درد احساس میشود.
کاهش تعادل
در دوران بارداری، قدرت قوزک پا به دلیل وزن اضافی و تغییرات هورمونی بدن کاهش پیدا میکند. در نتیجه تعادل بدن کمتر میشود. پوشیدن کفش پاشنه بلند باعث میشود تعادل بدن کمتر شده و احتمال به زمین افتادن و آسیب به خود یا جنین بیشتر شود.
کشیده شدن عضلات
کفشهایی که قبل از بارداری برای شما راحت بود حالا تنگ و ناراحت کننده شدهاند. مثل کمر و شکم، رباطهای قوزک و نرمه ساق پا به دلیل تغییرات هورمونی شل شده و عضلات پا کشیده خواهند شد.
ورم پا
ورم پا و قوزک پا در بارداری خیلی رایج است و پوشیدن کفش تنگ، پاشنه بلند یا کفش لژدار مساله مساله را تشدید میکند. پوشیدن کفش پاشنه بلند به ویژه در اواخر بارداری باعث ورم پا میشود. در این زمان، مایع بیشتری در پایین تنه جمع شده و همراه با ورم پا درد را هم حس خواهید کرد.
سقط جنین
خطر سقط جنین برای زنان بارداری که کفش پاشنه بلند میپوشند، بیشتر است. زیرا در این حالت، احتمال به زمین افتادن یا پیچش پا وجود دارد.
نکاتی برای پوشیدن کفش پاشنه بلند در بارداری
همانطور که گفته شد پوشیدن کفش پاشنه بلند در بارداری اصلا توصیه نمیشود چون ممکن است خطرات جدی برای مادر یا جنین ایجاد کند. اما اگر واقعا تصمیم دارید در بارداری کفش پاشنه بلند بپوشید نکات زیر را رعایت نمایید.
کفشی که پاشنه دارد اما خیلی بلند نیست در سه ماهه اول بارداری ضرر چندانی ندارد اما بعد از آن به دلیل تغییرات هورومونی عضلات کشیده میشود؛
دستکم کفشهای پاشنه کوتاهتر و محکمتر بپوشید؛
حتما کفشهای راحت و با کیفیت بپوشید تا فشار کمتری به پاهای شما وارد شود؛
کفشهای با پاشنه از نوع لژدار، پاشنه مخروطی (کیتن)، و پاشنه استیلتو (پاشنه خیلی ظریف و بلند) نپوشید. هر چه پاشنه کفش نازکتر باشد پشتیبانی آن از بدن و تعادل بدن کمتر میشود.
اگر در تمام روز باید کفش پاشنه بلند میپوشید هر از چندی کمی استراحت کنید. کفشها را از پا خارج کرده و بعد از استراحت دوباره آنها را بپوشید. حتی پوشیدن پاشنه های یکسره (wedge) هم مناسب نیست چون وزن، شکل و مرکز ثقل بدن تغییر کرده و بر نحوه راه رفتن شما تاثیر میگذارد. همچنین رباطها هم شلتر شده و تنش عضلانی و ناپایداری مفاصل افزایش مییابد؛
در مهمانی یا وقتی که بیرون میروید برای مدت طولانی سر پا نایستید. بعد از کمی راه رفتن بنشینید و استراحت کنید؛
برای انجام کارهای روزانه کفشهای تخت بپوشید؛
اگر بعد از پوشیدن کفش پاشنه بلند احساس ناراحتی میکنید سعی کنید عضلات را منبسط کرده و به آرامی پاها را ماساژ دهید.
با وجود تمامی معایبی که برای کفش پاشنه بلند ذکر شد اما شواهدی وجود ندارد که نشان دهد باعث واریس میشود. شاید دلیل این موضوع آن باشد که کفش پاشنه بلند قدرت تحرک و گردش خون را کاهش میدهد که در نتیجه مسائل وریدی کاهش پیدا میکند.
بیشتر بدانید:
ثبت ديدگاه